Job Antoine

Een facebookoverpeinzing

[pas op : ochtendoverpeinzing ! ]
sliep uit en viel in ’t laatste stukje Vroege Vogels op radio 1, iets over proefdieren, proefdiervrij, rechten van dieren. En dat zo langzamerhand toch wel steeds meer het denken op dit vlak verandert en dat mensen niet boven dieren staan. (En dat over een paar jaar de norm wordt om dierproefvrij te werken, als uitgangspunt. )

Maar waarom zouden (bepaalde?alle?) (zoog?)diersoorten gelijkwaardig aan de mens zijn? En zijn (zoog)dieren dan ook gelijkwaardig aan planten? Waar – en waarom! – onderscheid je grenzen, en welke dan, tussen organismen, tussen diersoorten? Lees verder “Mensemensen! Wat nou mensen- en dierenrechten?”

Peinst weer ‘s, al dan niet raak, maar hoe dan ook er op los:

Het komt wel ’s voorbij, dat het in de natuur écht niet alleen maar een harde strijd is, niet alleen maar evolutie op basis van “survival of the fittest”  (overleving en voortplanting van de meest aan de op het moment geldende omstandigheden aangepasten), niet alleen een kwestie van eten en gegeten worden, niet alleen maar zelfzucht etc.; en dat (vooral?) buiten de menselijke soort organismen, soorten veel meer samenwerken, samen leven…. – vreedzaam, ideaal, zo lijkt dan wel de suggestie te zijn.

Nu leeft elk mens zelf ook heel erg samen met allerlei micro-organismen op zijn huid en ook inwendig… En heeft die grotendeels nuttige micro-organismen ook nodig. En ook bij mensen hebben veel mensen veel voor elkaar over, al is dat ook vaak, zo niet veelal, selectief en beperkt tot diegenen met wie men zich min of meer verwant voelt. (gevoelens zijn toch wel een aparte “uitvinding” van de evolutie) Lees verder “De amoraliteit van de wereld, de evolutie en de werkelijkheid”

“Zoekt en gij zult vinden”. Zo’n uitspraak die suggereert, dat zelfs als je niet vindt wat je zocht, dat wat je vindt dan toch altijd waardevol is, dat je er iets aan hebt, dat het van betekenis is, dat het, uiteindelijk, zinvol is, zin geeft…. Onzin. Alsof degenen die zoeken en nooit iets zinvols vinden en wellicht daaraan bezwijken niet bestaan…. O ja, wellicht kan iets wat je onbedoeld vindt, zelfs dus een tegenslag of wat, je zin geven, in diepere zin of gewoon maar in de zin van motivatie om verder te gaan. Dat neemt niet weg dat dat per se zo uitpakt.

Wist je dat, over toeslagen (huur- of zorgtoeslag, kindertoeslag/kindgebondenbudget, kinderopvangtoeslag), dat je je inkomen niet alleen tijdens het jaar zelf opnieuw hoger moet inschatten als je in de loop van het jaar meer inkomen krijgt, maar ook dat je uiterlijk aan het begin van het jaar daarop dan nóg een keer je inkomen nóg hoger zou moeten zetten, omdat je dan een heel jaar lang dat nieuwe hogere maandinkomen hebt in plaats van alleen een deel van het jaar? En als je dan tijdens dát jaar nog weer een hoger inkomen krijgt, dan blijf je dus aan de gang met steeds maar weer opnieuw schatten, schatten en schatten….. Lees verder “Toeslagen. Schattig?”