Categorie: Overpeinzingen

Als Oekraïne nou eens al een machtig modern leger had gehad….

Waar je op het schoolplein nog tegen pestkoppen kunt optreden met andere middelen dan straf bv., en je je nog kan richten op oorzaken van pestgedrag, waar het gaat om kinderen in ieder geval – bij volwassen mensen wordt het zelfs al stukken moeilijker denk ik – daar is bij “pestgedrag” en (veel) erger van staten wellicht niets anders mogelijk dan om daar (de dreiging van) geweld tegenover te zetten, om de vrede zo goed als maar kan te bewaren, of weer te krijgen, met inbegrip van enige rechtvaardigheid….

Viel net in tv-programma https://npo.nl/…/fro…/seizoen-1/frozen-planet_5/afspelen  : Natuur op 2: Frozen planet

Vrede op aarde? Veel geluk ermee… als over een jaar of 50, 100 gletsjers in de Alpen en de Himalaya (zo goed als) zijn verdwenen en rivieren niet meer gevoed worden door ijs, maar alleen door (rampzalige) regenbuien, als niet alleen de 11-stedentocht een vaag sprookje uit het verleden is geworden, maar ondertussen kustgebieden – ook met miljoenensteden, inclussief een gebied als westelijk, noordwestelijk Nederland – ook onleefbaar worden… Lees verder “Overpeinzing nav een aflevering van Frozen Planet”

Elke beschaving ooit ging ooit ten onder. Maar die beschavingen waren dan niet wereldomspannend (aardeomvattend). Er waren toch wel weer andere beschavingen die – misschien zelfs tegelijkertijd – konden opbloeien, naast elkaar konden bestaan; wellicht van elkaar gescheiden ook door oceanen en/of anderzins zo goed als onoverbrugbare (of nauwelijks te overbruggen) afstanden. De huidige beschaving – laten we het met alle hoogmoed maar “de westerse” (consumptieve maatschappij obv empirische wetenschap) noemen – is echter wereldomvattend….

– Zuinigheid met vlijt; misschien is dat zo gek nog niet

Duh, een grote wereldbevolking is niet HET probleem. Okay. Maar hé, een veel kleinere zou wél een oplossing zijn; ik bedoel, bij hetzelfde westerse consumptiepatroon per persoon – voor mijn part zelfs die van de Verenigde-Statenaar -, dan zou de aarde dat best kunnen dragen, zónder alle negatieve gevolgen voor natuur inclusief de mensheid zelf, áls er “gewoon” “wat” minder mensen zouden zijn. Dan zou die fundamentele oorzaak, op het vlak van consumptie, van alle klimaat- en natuurproblematiek, en van schaarste, helemaal niet aangepakt hoeven te worden…. Lees verder “Over de grootte van de wereldbevolking”

Als “we” nou ’s allemaal alle tegenwerpingen die geënt zijn op de persoon ’s weg zouden gummen, aan voorbij zouden kijken, wat zou er dan nog overblijven? Tuurlijk, ook ik heb last van al dan niet figuurlijk kippenvel of zelfs maagsamentrekkingen bij bepaalde (politieke) figuren, maar dat neemt niet weg, dat ik niet als kotsende figurant of zo onderdeel wil vormen van een massa die puur door massa het gelijk wil beslechten.

Iemand belachelijk maken geeft ontlading van persoonlijke spanning en rust – waarom neem je anders überhaupt de moeite om iemand belachelijk te maken? Nah, behalve dan dat door als één van de velen zo iemand opzij te zetten, dat je dan inderdaad zowel je eigen behoefte aan gedeeld (on) genoegen bevredigt, als ook dus dat, stompzinnige, opbouwen van de, platte, macht van de massa – dat niet eens de meerderheid hoeft te vormen – los van goede argumentatie.

Elk ongeboren kind mag er zijn… , maar hoeft niet. Om maar één punt te noemen.

Hé, Poetin kan in z’n handen wrijven, lijkt me zo:
in welke “westerse” democratie gaat ’t eigenlijk momenteel lekker?
In ieder geval niet de VS, niet België, niet Duitsland, niet Frankrijk. Spanje? O wacht, Nederland vergeten.

En dan heb je nog bv. die landen die sowieso al niet lekker democratisch sporen, zoals een Hongarije; Italië?
India? Brazilië? enz enz ? Lees verder “Kerstgedachte, I.M. opa en het doordraaien der aarde”

Redelijke mensen willen – je zou zeggen: per definitie – rekening houden met onredelijkheid: onredelijkheid willen begrijpen, luisteren, compromissen sluiten, proberen met argumenten te overtuigen, open staan voor het eventuele eigen ongelijk. Dat namelijk getuigt van redelijkheid. Om niet te zeggen: van rationalitiet.

Onredelijkheid, irrationaliteit echter heeft daaraan allemaal geen boodschap.

Hoe kan de redelijkheid dan blijven bestaan? Hoe kan die dan niét het onderspit delven tegenover de onredelijkheid die steeds meer stem krijgt, steeds meer mensen aan zijn zijde heeft?

Onredelijkheid, irrationaliteit kan je alleen met zo’n onderwijs en cultuur tegen gaan, dat rationaliteit en redelijkheid wordt bevorderd, zo niet ingeprent. Misschien zijn sommige vormen van inprenting helemaal zo gek nog niet, zoals bv. respect voor anderen, zoals “wat gij niet blieft dat u geschiedt, doet dat ook een ander niet”, zoals dus het belang van logika en van feiten, tegelijk met het bestaan van perspectieven…. (zonder te vervallen in “alles is betrekkelijk, wat ook helemaal niet zo is: onafhankelijk van perspectief val je dood neer als je van een Eiffeltoren springt dan wel valt, behalve misschien als er een gigantisch kussen of zo aan de voet van de toren ligt; maar dat terzijde)

Maar in een stijd tussen pure redelijkheid en onredelijkheid lijkt me dat de redelijkheid gedoemd is het loodje te leggen. De onredelijkheid waar de redelijkheid zich van zou moeten bedienen is toch bv. onderwijs, cultuur, de (blinde) wet- en regelgeving, de rechterlijke macht…. Zonder enige machtsmiddelen is elk eind zoek.