Mensemensen! Wat nou mensen- en dierenrechten?

Een facebookoverpeinzing

[pas op : ochtendoverpeinzing ! ]
sliep uit en viel in ’t laatste stukje Vroege Vogels op radio 1, iets over proefdieren, proefdiervrij, rechten van dieren. En dat zo langzamerhand toch wel steeds meer het denken op dit vlak verandert en dat mensen niet boven dieren staan. (En dat over een paar jaar de norm wordt om dierproefvrij te werken, als uitgangspunt. )

Maar waarom zouden (bepaalde?alle?) (zoog?)diersoorten gelijkwaardig aan de mens zijn? En zijn (zoog)dieren dan ook gelijkwaardig aan planten? Waar – en waarom! – onderscheid je grenzen, en welke dan, tussen organismen, tussen diersoorten? Lees verder “Mensemensen! Wat nou mensen- en dierenrechten?”

Over eindigheid

Gedicht: Zoals het er nu naar uitziet, sterf ik uit, mijn denken, mijn voelen, en ook mijn genen, zelfs niet gedeeld, tot vrucht gebracht. De tijd schrijdt voort en schreit, zacht. Wie weet wat wat figuurlijke zaden ooit teweeg brengen. Ook dat kan verkeren.

Roeien met de riemen

In het licht van
al wat is opgetuigd aan
wetten, regeltjes, punten en komma’s
– in de drang naar objectiviteit
van gelijke gevallen, gelijk behandelen –
raakt rechtvaardigheid zoek
bij veronachtzaming van verschillen die er toe doen
van al wat toch niet gevangen kan
worden in de letter van de wet

Hoe lang nog is dat ’t minste van alle kwaden
van willekeur en kromspraak
van wie maar aan ’t roer staat
en de zaken slechten
al is het maar op punten en komma’s

Je zou ’t willen:
wijzen aan de macht en voor ’t zeggen
goden die alles wisten
en konden zien in ieders ziel

Maar die zouden ons niet overleven
Wellicht moeten de riemen vervangen worden
zo af en toe
en de roeiers gelijk.

De amoraliteit van de wereld, de evolutie en de werkelijkheid

Peinst weer ‘s, al dan niet raak, maar hoe dan ook er op los:

Het komt wel ’s voorbij, dat het in de natuur écht niet alleen maar een harde strijd is, niet alleen maar evolutie op basis van “survival of the fittest”  (overleving en voortplanting van de meest aan de op het moment geldende omstandigheden aangepasten), niet alleen een kwestie van eten en gegeten worden, niet alleen maar zelfzucht etc.; en dat (vooral?) buiten de menselijke soort organismen, soorten veel meer samenwerken, samen leven…. – vreedzaam, ideaal, zo lijkt dan wel de suggestie te zijn.

Nu leeft elk mens zelf ook heel erg samen met allerlei micro-organismen op zijn huid en ook inwendig… En heeft die grotendeels nuttige micro-organismen ook nodig. En ook bij mensen hebben veel mensen veel voor elkaar over, al is dat ook vaak, zo niet veelal, selectief en beperkt tot diegenen met wie men zich min of meer verwant voelt. (gevoelens zijn toch wel een aparte “uitvinding” van de evolutie) Lees verder “De amoraliteit van de wereld, de evolutie en de werkelijkheid”

Zoekt en gij zult vinden?

“Zoekt en gij zult vinden”. Zo’n uitspraak die suggereert, dat zelfs als je niet vindt wat je zocht, dat wat je vindt dan toch altijd waardevol is, dat je er iets aan hebt, dat het van betekenis is, dat het, uiteindelijk, zinvol is, zin geeft…. Onzin. Alsof degenen die zoeken en nooit iets zinvols vinden en wellicht daaraan bezwijken niet bestaan…. O ja, wellicht kan iets wat je onbedoeld vindt, zelfs dus een tegenslag of wat, je zin geven, in diepere zin of gewoon maar in de zin van motivatie om verder te gaan. Dat neemt niet weg dat dat per se zo uitpakt.

Toeslagen. Schattig?

Wist je dat, over toeslagen (huur- of zorgtoeslag, kindertoeslag/kindgebondenbudget, kinderopvangtoeslag), dat je je inkomen niet alleen tijdens het jaar zelf opnieuw hoger moet inschatten als je in de loop van het jaar meer inkomen krijgt, maar ook dat je uiterlijk aan het begin van het jaar daarop dan nóg een keer je inkomen nóg hoger zou moeten zetten, omdat je dan een heel jaar lang dat nieuwe hogere maandinkomen hebt in plaats van alleen een deel van het jaar? En als je dan tijdens dát jaar nog weer een hoger inkomen krijgt, dan blijf je dus aan de gang met steeds maar weer opnieuw schatten, schatten en schatten….. Lees verder “Toeslagen. Schattig?”

Allicht

En dan heb je van die momenten
dat het wel lijkt
alsof je met zevenmijlslaarzen
je een weg hebt gebaand
– of ten minste afgelegd –
door het leven
als je dan even niet stil staat
bij de tijd
opgebeurd dan wel zwaar te moede
lichtzinnig

[en achter de wolken schijnt de zon
en in het heelal is het dan weer donker
al schiet het licht er doorheen
tot het raakt ].

Blik op blik, o.a.

Peinst, nav nieuwsitem over statiegeld op blikjes:

Wetenschap bracht ons kompas, stoommachines, motoren, glas, kunststoffen, batterijen, camera’s, microfoons, luidsprekers (van max tot piepklein), beeldschermen, stroom,  staal, maar ook medicijnen, de kunst om via operaties ziekten en gebreken te genezen of ten minste veel beter te maken, en weet ik wat al niet meer.

Wetenschap geeft aan dat de mens z’n eigen leefmilieu in grote delen van de aarde aan het verpesten is, tot zelfs deels onleefbaar aan toe in delen van de wereld (nog afgezien voor de gevolgen voor andere soorten). Lees verder “Blik op blik, o.a.”

Een kamer met uitzicht – 4 mei –

Je kunt nog denken
hoe dan ook en wat je maar wilt
En al voel je je opgesloten
niemand anders belet je
die stap naar buiten zetten
in dat uitzicht
je plaats te veranderen
misschien ook wel je blik
en ontmoet je de wereld

Zovelen
die het met minder moeten
die niet meer konden
vast door de wereld buiten
alleen de binnenwereld vrij
en ook dat is nog maar de vraag

foto Job Antoine

Paradox

De vrede moet
bewaakt worden, gehandhaafd
En daarom de afzettingen
de camera’s en de wapens
zichtbaar en niet
want vrede is nog een utopie

Best vaak is er ergens geen geweld
geen ruzie, geen woorden of handgemeen
maar vrede ligt nog best wel in het verschiet.