De waterzelfkant

Aan de waterkant van de stad
staan morsig de huizen, de zelfkant
waar de werkers heen werden verband
die werkten voor de bazen, hun schat

Die lijvige baronnen die de dans ontsprongen
als het tij bij tijd en wijle tegenzat
en in het werk kwam de klad
Het gemene goed naar de achtergrond gedrongen

Wonen de bazen in een buiten of ten minste op stand
en rusten uit op de sofa, slapen in een kingsize bed
Het water bijkans dood, levend en wel de koning klant,
de vissen op hun kant, zwemmen is er Russische roulette.

 
 
 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *