Hadden we te maken met de pest, of zoiets, dan was het allemaal veel duidelijker geweest (wat te doen) en om je aan maatregelen te houden; dit corona is gewoon niet ( nog niet?) ernstig genoeg, bedreigend genoeg… blijkbaar. Hoewel je ook tijdens de pestepidemieën – van eeuwen geleden – ook “wappies” had die het verwelkomden (als zijnde straf van god oid. e.d). Tegelijkertijd: wappies zijn niet heel anders dan jou of mij. Ik denk dat de ideeën die men aanhangt – of die nu geaccepteerd zijn of niet – vaak ideeën zijn, waarbij men in staat is om door te gaan met leven, waarbij men ten minste iets van vaste grond ervaart… Dat betekent niet dat men in elk veronderstelde vaste grond maar moet meegaan, maar wel dat men misschien kan erkennen hoezeer we allemaal vaste grond onder de voeten nodig hebben… en met enig begrip op eventuele misvattingen kan reageren…. of zelfs accepteren.