Nee, digitaal is het geen kunst
mij zelf bloot te geven
maal als het om het even is
doe’k in ’t echie wat ik hier mis
Een hapje en een drankje
een kwinkslag kan er ook nog bij
met een schone aan mijn zij
houdt het niet op bij een bedankje
Mijn zwaard dat heb ik aangegord
Zo ik mij willig in de avonduren stort
En valt er onverhoopt niets voor
Dan zingt men hier digitaal in koor:
Lang is het leven niet beschoren
Houd je blik gericht naar voren
Zonder verbeelding is geen kunst
Mét, kun je je verheugen in zijn gunst.