Al vingerknippend op de maat
weet ik geen maat te houden
elke minuut komt weer te laat
de noten klinken, ze zouden
me de tijd doen vergeten
kon ik de rij glazen niet meten
maar ’t is niet de drank
die me naar ’t hoofd stijgt,
maar jouw arm in glacé, dank
jouw lachende mond zich neigt
naar mij terwijl we zwieren
buiten de tijd om de tijd
van ons leven vieren.