Geplaatst op door Job Antoine

Boven de boomgrens

Toen ik nog uitkeek
was ik niet van rotsen verstoken
en richtte ik mijn schreden
waar ogenschijnlijk geen stap was gezet
De verte hield me niet vast
Nu zit ik zonder.

–

 
 
 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *