Uit mijn dak gaan is niet zo’n sterk punt
Soms ga ik echter uit mijn bol
Mijn hart, dat is dan overvol
van alles wat me eerder werd gegund
Opgelegde maat laat ik dan varen
zoek vanzelf het hoog en laag
mij tot onvermoede diepten waag
dan komt het allengs tot bedaren
Stroomt het allemaal maar raak
met de hele ruimte in het verschiet
is de vrijheid in de maak
wat men als boven en onder ziet
dat stelt de dood weer aan de kaak
wordt het ’t zoveelste levenslied.