Kus, geslagen door de maan

Als de avond valt, volle maan
de gordijnen open
en je huid bleek oplicht
kan ik niet anders dan je bedekken
met mijn lichaam, gevangen, bevangen
in de weerkaatsing van de zon
verhit, bij zinnen, maken we ons één
de sterren nog eens
zo ver weg.

 
 
 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *