Geplaatst op 21 juni 201222 januari 2022 door Job AntoineNiet voor de poes Het zonlicht verdweenal langzamerhand, zij sponop schoot, jij verscheen in gedachten bleefneergevlijd gelijk mijn katik een dagdroom leef een hersenspinselvan zon, zee, strand, zij echteris geen verzinsel. –