Op de bodem

Hij draagt de zee in zich
die kolkt
sporen achter laat in zijn gezicht
zijn armen leeg blijven
zijn hoofd onberoerd
zijn geluid ongehoord
drijft op eigen kracht, blijft
zijn dorst ongelest.

 
 
 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *