Elke beschaving ooit ging ooit ten onder. Maar die beschavingen waren dan niet wereldomspannend (aardeomvattend). Er waren toch wel weer andere beschavingen die – misschien zelfs tegelijkertijd – konden opbloeien, naast elkaar konden bestaan; wellicht van elkaar gescheiden ook door oceanen en/of anderzins zo goed als onoverbrugbare (of nauwelijks te overbruggen) afstanden. De huidige beschaving – laten we het met alle hoogmoed maar “de westerse” (consumptieve maatschappij obv empirische wetenschap) noemen – is echter wereldomvattend….
– Zuinigheid met vlijt; misschien is dat zo gek nog niet
