Foto's en andere waar
Waar hij ook gaat, hij staat
steeds in het midden van de ruit
van oost en west, van noord en zuid
zolang hij het bespiegelen maar laat:
Het is elf minuten over elf
Wat verlang ik naar mezelf
of anders naar de toverfee
die al mijn leed, het zat niet mee,
met haar toverstokje wegdee.
Oeps, wat zwaar is die last
Maar dan ben ik blij verrast
Als ik weer kijk naar voren
gaat het gewicht verloren
Fluit ik een andere melodie
Ik zie wel wat ik in de toekomst zie.
Loop ik alleen met mijn hoofd
in de wolken, van mijn zinnen beroofd
weet ik niet wat te beginnen
Geraakt door de pijl van Cupido’s boog
Liever zat ik bij jou op oog-
hoogte aan de grond
en hoorde ik waar ik stond
Liever nam ik je met me mee
tot in de wolken met ons twee
Of anders alleen, als je er geen been
inziet, zing ik dan een ander lied.
Eigenlijk ken ik je nog helemaal niet
Maar ik zag je en was verkocht, subiet
Men zal wel zeggen: feromonen
Maar wat ik rook, ik zou het echt niet weten
het was jouw aanblik die mij deed vergeten,
die alleen kwam in mijn dromen.
(Had ik een lichte voorkeur voor kastanjebruin of zwart,
éénmaal gezien: je haar mag grijs zijn voor mijn part.)
Neuh, ik leef niet in een derde-wereld-dictatuur
waar de minderheid, cq. de dictator en zijn kliek
bepaalt welke taal gebezigd wordt en plein publiek
Ook hier bepaalt de dwaze minderheid, zo zuur,
de toegestane woorden, onderhevig aan censuur
zich regelrecht voegend naar het gemeen bestuur.
Zich conformerend naar algemeen beleid,
zich aanpassend aan irrationele minderheid,
bang berispt te worden van hogerhand
zijn woorden als “vedomd” taboe hier in ’t land
Ook al staat het in een gedicht
verwacht men van de werknemers en masse
dat men zich laat meeslepen in de tas
waarin het bedrijf haar waren slijt
onder het mom van blijde eensgezindheid
zo op het allereerst’ gezicht
Uit angst om van discriminatie te worden beticht?
Het was niet zo stoer
ik op rolletjes door de regen voer
na een tropische dag nog zwoel
te fietsen met gelukzalig’ smoel
en die nattigheid mij niet deerde
in zomerkledij gestoken, ik ontbeerde
elke bescherming tegen het hemelwater,
plakte die tegen mijn lijf al niet veel later
Overbodig waren dit keer paraplu of regenpak
Met jou in gedachten ging ik op mijn gemak
van a naar b tussen de pijpestelen door,
was dit verfrissend als nooit tevoor.