Ongenadig geven ze zich over
de geliefden
die eertijds leefden in werelden
die elkaar niet eerder mochten raken
die zonder erbarmen met het verleden
elkaar omarmen
waar een kus niets is dan een kus
een zoen een zoen
een streling een gebaar
dat je met ogen dicht
de ander zien laat.
Saudade beschrijft gelukzalige gevoelens door de plezierige herinnering aan iets wat niet meer is, en tegelijk ook verdriet, doordat die gelukkige tijd voorbij is. Het kan een herinnering zijn aan een plaats waar men geweest is, of aan een tijd in het verleden.
Ik moest het even opzoeken, Maya