Van de zee, het zand, de golven
kan er niets meer aan jou tippen
al het licht dat schijnt op jou
en als de warmte van jouw lippen
mij kust dan smelt ik meer weg
dan door de streling van eendere zon
als jouw ogen op mij vallen
heb ik nergens anders oog meer voor
zoals jouw zwijgen mij beroert
elk onweer maakt zich uit de voeten
jouw voeten zelf, als zij me naderen
weet ik niet anders dan ze te willen
strelen, kussen, zo langzaam
van beneden af aan
naar boven.