Twee juni tweeduizendelf

Verliefd op ’t beeld van mijn verlangen
gegrond in van die serieuze dingen
die ten grondslag liggen aan ons wezen
die je regelmatig water moet geven
anders kan je je cel ermee behangen

Ze deed een deurtje open, zo niet twee
zo geen schuifpui over de volle breedte
dat deed ze wel en dan nog één tel
of het leidt tot lief of het leidt tot lee’

Zij mag er wezen volgens mij
en zo gek ben ik helemaal niet
Of ik zelf niet van kleur verschiet?

 
 
 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *