Voor rozen is het nog geen tijd

Het valt wit. Het ligt
van hoog gekomen en van heinde
en ver. Er zit
iets in van adem
die allang vervlogen is

Ik adem uit; wolkjes voor mijn zicht
knerpende stappen
door stilte omgeven, wij zijn
in stilte bij elkaar

Voor rozen is het de tijd nog niet.

 
 
 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *