Het is in mijn hoofd een drukte van belang
Al die stofjes, synapsen, prikkels gaan hun gang
Houden mij vast als mijn eigenste schat
’s nachts echter val ik steeds weer in een gat
Als ik door slaap wordt geveld
en alles wat volgens mij toch niet meer telt
terugkeert en dan aan de orde wordt gesteld
wat in soms bizarre vorm wordt verteld.
Toevallig is het dan wel niet
Soms ligt er betekenis in het verschiet
als je de droom onder ogen ziet
bij het ontwaken, of wanneer het later
begint te dagen.
Maar al die kronkels, ze zijn als het weer
Voor elke zucht wind is een verklaring
Elke bui, wat er aan vooraf ging
Wolken, druppels, damp, steeds meer en meer
Kunnen we het begin van het weer
nooit vinden, nooit en nimmer meer
valt er meer te zeggen dan voor een paar dagen
hoe het weer zich waarschijnlijk zal gedragen.